پوزیشن در ترید (Trading Position) یکی از کلیدهای اصلی موفقیت بوده و انتخاب درست این مورد، یعنی همان پوزیشن لانگ (Long Position) یا پوزیشن شورت (Short Position)، میتواند تفاوت بین کسب سود قابل توجه و تجربه زیانهای سنگین را رقم بزند.
مطالعات نشان میدهد که تقریباً 80% از معاملهگران مبتدی در بازارهای پرنوسان مانند کریپتوکارنسی، به دلیل نداشتن دانش کافی در خصوص زمانبندی و انتخاب پوزیشن، متحمل ضررهای مالی میشوند.
بر اساس دادههای صرافیهای معتبر مانند بایننس و کوینبیس، میانگین مدت نگهداری پوزیشنهای موفق [به عنوان یک مفهوم مهم در آموزش فارکس] در بازار رمزارزها حدود 25 روز بوده، که اغلب به صورت پوزیشن لانگ باز میشوند.
همچنین در روندهای نزولی، تریدرهای حرفهای با بهرهگیری از پوزیشن شورت توانستهاند در بازههای کمتر از یک هفته سودهای بیش از 15% را به دست آورند. این اعداد به روشنی اهمیت تسلط بر مفهوم پوزیشن در ترید و مدیریت بهینه آن را نشان میدهد.
هر تریدر بر اساس استراتژی و تحلیل خود، زمان نگهداری پوزیشن را تعیین میکند. بنابراین مفهوم پوزیشن در ترید تنها به خرید/فروش خلاصه نشده، بلکه بخش مهمی از مدیریت ریسک (Risk Management) و برنامهریزی معاملاتی را شکل میدهد.
درک دقیق انواع پوزیشن در ترید، نخستین گام برای طراحی استراتژیهای معاملاتی سودآور و کنترلشده در بازارهای مالی پرنوسان است.
پوزیشن لانگ (buy) در ترید به معنای خرید یک دارایی با انتظار افزایش قیمت آن در آینده است. وقتی تریدر پوزیشن لانگ باز کرده، در واقع معتقد بوده که ارزش دارایی مورد نظر رشد خواهد کرد و با نگه داشتن آن، از افزایش قیمت سود خواهد برد.
اما سوال مهم اینجا بوده که چه زمانی باید وارد پوزیشن لانگ شد؟ بهترین زمان برای گرفتن این پوزیشن زمانی بوده که بازار در حال شکل دادن روند صعودی بوده و تحلیلهای تکنیکال نشان از افزایش تقاضا دارند. موارد زیر مثالهای این مفهوم است.
در واقع، باز کردن پوزیشن لانگ زمانی منطقی بوده که تاییدیههای متعدد روند صعودی توسط ابزارهای تحلیلی به دست آمده باشد. ورود در این مرحله، شانس موفقیت معامله گر را به طرز چشمگیری افزایش میدهد.
پوزیشن شورت (sell) در ترید به معنای فروش داراییای بوده، که تریدر به آن دسترسی ندارد با این انتظار که قیمت آن کاهش یابد و بتواند آن را ارزانتر بازخرید کند. این استراتژی یکی از ابزارهای مهم برای کسب سود در روندهای نزولی بازار است.
برای مثال، وقتی تحلیلگر متوجه شده که روند بازار نزولی در حال شکلگیری است، وارد پوزیشن شورت شده تا از کاهش قیمت سود کسب کند. این نوع پوزیشن برای بازارهای پرنوسان مانند رمزارزها بسیار کاربردی است. چرا گرفتن پوزیشن شورت اهمیت دارد؟
البته باید توجه داشت که ریسک پوزیشن شورت به دلیل احتمال افزایش ناگهانی قیمت و فشارهای بازار بیشتر از پوزیشن لانگ بوده و نیازمند مهارت و تجربه بالایی در مدیریت معامله میباشد.
هر استراتژی معاملاتی سبک خاصی داشته و زمان نگهداری پوزیشنهای آن متفاوت است.
این تفاوتها اهمیت زیادی در انتخاب نوع پوزیشن و مدیریت آن دارند. بهطور مثال، اسکالپرها باید به سرعت به تغییرات بازار واکنش نشان داده و ابزارهای دقیقتری استفاده کنند [در حالی که پوزیشن تریدرها بیشتر بر روندهای کلی تمرکز میکنند].
🔹پوزیشن نشاندهنده جایگاه معاملهگر در بازار، خرید (لانگ) یا فروش (شورت) دارایی است.
🔹لانگ به معنای انتظار افزایش قیمت و خرید دارایی بوده، در حالی که شورت به معنای انتظار کاهش قیمت و فروش دارایی با هدف خرید مجدد در قیمت پایینتر است.
🔹پوزیشن شورت به دلیل احتمال افزایش نامحدود قیمت ریسک بالاتری نسبت به لانگ دارد.