ریجکشن بلاک (Rejection Block)، به معنای رد یا کنار گذاشتن بلوکهای غیرمعتبر (مخرب) بوده، که به حفاظت از صحت دادهها و جلوگیری از نفوذهای مخرب کمک شایانی میکند.
با توجه به اهمیت روزافزون فناوریهای بلاکچین و نقش کلیدی فرآیند ریجکشن بلاک در امنیت شبکههای “ICT”، آموزش ICT و آشنایی با فناوریهای نوین این حوزه، از اهمیت بسزایی برخوردار است.
بر اساس گزارشهای رسمی، ارزش بازار ارزهای دیجیتال تا پایان سال 2024 از مرز 1.7 تریلیون دلار ($) عبور کرده، و شبکههایی مانند بیتکوین و اتریوم هر روز با حجم تراکنشهای میلیارد دلاری مواجه هستند.
در چنین محیطی، میزان رد بلوکهای ناسازگار (غیرمعتبر) در روزهای عادی به طور میانگین حدود 1500 بلوک است. بر همین اساس، سیستمهای ارز دیجیتال نیازمند مکانیزمهای پیشرفته برای تشخیص و “Rejection” هستند.
تحلیلهای آماری حاکی از آن بوده که نرخ ریجکشن در شبکههای بلاکچین در سال 2022، به طور میانگین حدود 9% بوده است!
ریجکشن بلاک در واقع، چارچوبی تحلیلی بوده که بر اساس واکنش قیمت نسبت به یک سطح قیمتی کلیدی بنا شده است. نکات کلیدی “Rejection Block” شامل موارد زیر میشود.
شناخت دقیق انواع ریجکشن بلاک، گامی حیاتی در تکمیل چرخه تحلیل و تصمیمگیری حرفهای است. در ادامه به بررسی این موارد میپردازیم.
این نوع زمانی شکل گرفته که قیمت پس از برخورد به یک سطح حمایتی، چند بار تلاش کند که پایینتر نرود. اما در نهایت با واکنش مثبت بازار، کندلهای پایانی سیگنال برگشت روند صعودی صادر کنند!
زمانی که قیمت در محدوده مقاومت، بارها تلاش برای عبور داشته اما رد شده و روند نزولی شکل میگیرد.
این نوع بلاکها در نواحی با تعادل نسبی عرضه/تقاضا و با کندلهای دارای سایههای بلند در دو جهت شکل میگیرند. معمولاً در زمانهایی دیده شده که بازار قصد گرفتن تصمیم جدیدی داشته، اما هنوز جهت مشخص نشده است.
در این حالت، مجموعهای از کندلها با سایههای متناوب و حجمهای متغیر، ریجکشن را در سطوح مختلف نشان میدهد. این مدل نیازمند تحلیل دقیقتر بوده و معمولا در بازههای زمانی بالاتر شکل میگیرد.
در این بخش ویژگی های ریجکشن بلاک مورد بررسی قرار میگیرند.